Οι διακεκριμένοι Έλληνες της Διασποράς –- Η χώρα μας σαν προνομιακό οικόπεδο στο υπογάστριο της Ευρώπης –
- Η μεγάλη αντίληψη του Έλληνα.
Πολλά λέγονται τον τελευταίο καιρό για την οικονομική κρίση και κοινωνική καταστροφή που απειλεί τη χώρα μας. Έχοντας σπουδάσει ο ίδιος οικονομικές επιστήμες, διάβασα πολλά άρθρα στις ελληνικές και ξένες εφημερίδες και άλλα έντυπα και άκουσα πολλά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Έχοντας όμως, ο ίδιος μακρόχρονη επιχειρηματική εμπειρία 60 και πλέον ετών, επιτυχή μάλιστα, νιώθω ότι έχω το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να εκθέσω την άποψή μου για μια ρεαλιστική και εφικτή λύση του μεγάλου προβλήματος της χώρας μας, αν η πρόταση αυτή διευρυνθεί και υλοποιηθεί με επαγγελματική συνέπεια και γνήσια εθνική ευαισθησία.
Πολιτικός χρόνος δεν υπάρχει και οι πολιτικοί πρέπει να το αντιληφθούν. Εκμεταλλεύομαι λοιπόν, το προτεινόμενο και συζητούμενο έντονα αυτόν τον καιρό θέμα μείωσης του αριθμού των βουλευτών της Βουλής μας σε διακόσιους. Αυτό θα ήταν και το ξεκίνημα της πρότασής μου και με ενθαρρύνει να συνεχίσω αφού συζητείται έντονα και με πολλούς υποστηρικτές.
Αν λοιπόν, μειωθούν κατά εκατό οι τριακόσιοι βουλευτές μας, με την συνολική οικονομία των δαπανών που θα προκύψει, προτείνω να καλυφθούν (και θα υπερκαλυφθούν) τα έξοδα ικανού αριθμού Ελλήνων, διακεκριμένων επιστημόνων της διασποράς, διαφόρων ειδικοτήτων, οι οποίοι ερχόμενοι στην πατρίδα θα αποτελέσουν το μεγάλο μας συγκριτικό πλεονέκτημα για την ποικιλόμορφη Αναγέννησή μας. Αυτοί πρέπει να είναι τεχνοκράτες, μάνατζερς, οικονομολόγοι, ερευνητές, ειδικοί της υψηλής τεχνολογίας, της επιχειρηματικότητας και καινοτομίας, δημοσιονομικών ειδικοτήτων, αναλογιστών, σύγχρονης πληροφορικής, πολιτισμού κ.λπ. Το ότι υπάρχουν πάρα πολλοί είναι βέβαιο. Το ότι θα έλθουν, πιστεύω εξαρτάται από τον τρόπο που θα επιλεγούν και θα προσελκυσθούν, μαζί με τους οικονομικούς όρους που θα τους προσφερθούν αλλά και θα εξασφαλισθούν. (Αν π.χ. μετακληθούν 40 - 50 τέτοιες προσωπικότητες και τους προσφερθούν 100.000,00 € ετησίως στον καθένα, παραχωρηθούν συγχρόνως και άλλα πλεονεκτήματα, ίσως υπάρξει συνωστισμός ενδιαφερομένων).
Είμαι βέβαιος ότι πολλοί θα προθυμοποιηθούν να προστρέξουν για βοήθεια προς την ταλαιπωρούμενη πατρίδα. Η Φιλοπατρία τους διαπιστώνεται κάθε φορά με τις πράξεις τους, ο δε «νόστος» για τα πάτρια τούς ακολουθεί πάντα. Νομίζω ότι ο κεντρικός στόχος της επιλογής ίσως πρέπει να είναι οι συνταξιοδοτούμενοι λόγω ηλικίας ομογενείς μας, οι οποίοι, λόγω των σύγχρονων τρόπων διαβίωσης, διατηρούν συνήθως μεγάλα χρονικά περιθώρια δραστηριότητος και μετά το εξηκοστό πέμπτο έτος της ηλικίας τους που συνήθως συνταξιοδοτούνται. Ασφαλώς δεν θα πρέπει να αποκλεισθούν οι νέοι.
Πού θα τους βρούμε; Υπάρχουν διάσπαρτοι σε όλα τα προηγμένα κράτη, με επίκεντρο της Silicon Valley των Η.Π.Α., όπου θαυματουργούν. Σε έγκυρα περιοδικά, έντυπα των ελληνικών εφημερίδων, δημοσιεύονται συνεχώς απόψεις για την Ελλάδα, των προσωπικοτήτων αυτών και θα είναι μεγάλο και τραγικό μας λάθος αν δεν τους αξιοποιήσουμε. Είναι οι άνθρωποι που ζουν και κατέχουν το σήμερα και μόνο μαζί τους μπορούμε ...«να εστιάσουμε στο θετικό και στις δυνατότητες της χώρας μας απέναντι στις παγκόσμιες προκλήσεις και προσκλήσεις και ιδίως να ενστερνιστούμε την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία ως τρόπο ζωής και πηγή έμπνευσης και δράσης – ιδίως ανάμεσα στους νεότερους» όπως ανέφερε ο καθηγητής Ηλίας Γ. Καραγιάννης στις περί Πατριδογνωσίας απόψεις του.
Η επιμονή μας στην απαισιοδοξία και την ευθυνοφοβία, μαζί με την προσκόλλησή μας στις κατακτήσεις του παρελθόντος και τις δογματικές αποτυχημένες πολιτικές και κοινωνικές αντιλήψεις, μέρους έστω της κοινωνίας μας, δεν οδηγούν πουθενά. Ποιος πιστεύει σήμερα ότι είναι δυνατό να υπάρξει γρήγορη ανάπτυξη, κυρίως οικονομική, από τις εσωτερικές μας δυνάμεις χωρίς κάποιον καταλύτη;
Αυτός λοιπόν, ο τελείως απαραίτητος καταλύτης μπορεί να είναι Έλληνες του εξωτερικού. Ένας από αυτούς, ο Αδαμάντιος Νικολόπουλος, πρόεδρος της ADΝ (Κεφάλαια Επιχειρηματικών Συμμετοχών) αναφέρει τελευταία στο περιοδικό “K” της Καθημερινής : «Δικτυώνομαι στην καρδιά της τεχνολογίας, μα το μυαλό μου είναι στην Ελλάδα», «Εμείς οι Έλληνες της Silicon Valley, δεν ήρθαμε εδώ για να κάνουμε μετανάστευση, αλλά για να πάρουμε εφόδια, τα οποία πάντα ονειρευόμαστε να μεταφέρουμε στην χώρα μας».
Φαντάζεται λοιπόν, κανείς τί καλό μπορεί να προκύψει για την χώρα μας αν αυτό το επίλεκτο ανθρώπινο δυναμικό, προερχόμενο μάλιστα από διάφορες προηγμένες επιτυχημένες χώρες, οργανωθεί και λειτουργήσει σωστά σαν Συμβουλευτική Μικρή Βουλή, ας πούμε, στα πολλαπλά προβλήματα των ημερών μας. Αυτό το τεράστιο σε συνθετική δύναμη brainstorm μπορεί να κάνει θαύματα και μάλιστα πολύ γρήγορα.
Πώς όμως μπορεί να λειτουργήσει; Αναφέρω ένα πρόχειρο δικό μου σχεδιασμό, ο οποίος ασφαλώς πολλές κριτικές μπορεί να δεχθεί και μεγάλες τροποποιήσεις, αλλά μπορεί να λειτουργήσει και ως ένα σενάριο που πιθανόν να δώσει αφορμή σε σοφότερους και ειδικότερους από εμένα για να δημιουργήσουν το σωστότερο και λεπτομερέστερο, υλοποιήσιμο, επαγγελματικό, οριστικό σχεδιασμό.
1. Στην ομάδα των οριστικά προσκληθησομένων προσωπικοτήτων να διατεθεί ένα κατάλληλο, αξιοπρεπές και άνετο κτίριο για την εγκατάστασή τους και την λειτουργία τους (ίσως κάποιο ή κάποια από τα ρημαγμένα και εγκαταλελλειμένα ακίνητα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, διαμορφωμένα κατάλληλα). Επίσης, να χρησιμοποιηθεί κάποιο κτίριο για οργάνωση σύγχρονου κέντρου ερευνών, που να εξασφαλίζει άνεση για το σκοπό αυτό και να εμπνέει.
2. Να οργανωθούν μεταξύ τους σαν Συμβουλευτική Μικρή Βουλή και να κατανεμηθούν μεταξύ τους οι διάφορες αρμοδιότητες.
3. Να μελετηθεί και τελικά συμφωνηθεί με την Κυβέρνηση και την έγκριση της Ελληνικής Βουλής ο τρόπος λειτουργίας των και ο τρόπος αξιοποίησης των Υπηρεσιών τους, έτσι που να μην απορρίπτονται αβασάνιστα δια βοής οι προτάσεις των.
Δράση: Σαν πρώτο μέλημα της Συμβουλευτικής Βουλής θα πρέπει ίσως να είναι η διάγνωση των αδυναμιών της σημερινής Δημόσιας Διοίκησης και η πρόταση πραγματικών, υλοποιήσιμων μέτρων για την βελτίωσή της, σύμφωνα με την οικονομική αρχή «με λιγότερες δαπάνες, το μεγαλύτερο αποτέλεσμα». Βεβαίως, η πάταξη της διαφθοράς, της φοροδιαφυγής, ο έλεγχος των προμηθειών, ο έλεγχος των δαπανών, κ.λπ., μαζί με την απλούστευση των διαδικασιών για μείωση της γραφειοκρατίας, να συνδυαστούν για μια αποτελεσματικότερη Διοίκηση. Η ευρεία χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και γενικότερα της σύγχρονης τεχνολογίας μπορεί να αποδώσει σήμερα άριστα αποτελέσματα, σε αφάνταστα μικρούς χρόνους, βοηθώντας αυτόματα στην αύξηση των εσόδων του Κράτους. Ίσως, η άριστη γνώση των μεθόδων αυτών να αποδειχθεί το καθοριστικό σημείο της επιτυχίας της Συμβουλευτικής Βουλής.
Η εξυγίανση της Δημόσιας Διοίκησης είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, για την οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας ό,τι και η προετοιμασία ενός εδάφους απηλλαγμένο από πέτρες, αγκάθια, αγριάδες και άλλα εμπόδια, για να μπορούν να ευδοκιμήσουν οι καρποί και τα λουλούδια του.
Όλοι πιστεύουμε ότι τα δημοσιονομικά μας προβλήματα θα ισορροπήσουν κάπως μετά τις τελευταίες ρυθμίσεις. Ήταν απαραίτητο να ευρίσκετο μια λύση του προβλήματος και ευρέθη. Όμως, για εμάς, ενώ η λύση δίνει μια πρόχειρη ανάσα μόνο χρηματο-δημοσιονομική, δεν απαλείφει την αιτία του προβλήματος που είναι η έλλειψη παραγωγικότητας και ως εκ τούτου η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, με συνέπεια την αδυναμία να δημιουργήσουμε εθνικό εισόδημα αρκετό που να περισσεύει για να αρχίσουμε να ξεπληρώνουμε το τεράστιο χρέος μας.
Ως μόνη λύση για μας λοιπόν, είναι η αύξηση του Εθνικού μας εισοδήματος με αναπτυξιακή διαδικασία, η οποία δεν γίνεται ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα. Θα πρέπει να γίνει σχολαστική εξέταση των αδυναμιών μας και των δυνατοτήτων μας και να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας εκεί που έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα οποία θα καθοριστούν προσεχτικά από κορυφαίους επιστήμονες, αποδεδειγμένης ικανότητας.
Για αυτήν την ανάπτυξη λοιπόν πολλά λέγονται, θέλουν όλοι να παρουσιάζουν απόψεις, έστω κι αν έχουν διαβάσει μόνον κάποιο ή κάποια βιβλία, θεωρητικά όμως. Πολλά από αυτά που λέγονται είναι αποσπασματικά σωστά, αλλά συνισταμένη δεν υπάρχει.Τουναντίον, υπάρχει ένα αλαλούμ απόψεων διαφόρων προσώπων, χωρίς όμως υποσχόμενη συντονισμένη, δημιουργική προσπάθεια.
Εγώ προσωπικά, έχοντας σπουδάσει οικονομικές και νομικές επιστήμες και με εξηκονταετή βιομηχανική και επιχειρηματική εμπειρία στο διεθνή, αλλά ειδικότερα στον Ελληνικό ιδιόρρυθμο χώρο, τολμώ να προτείνω: Να αντιμετωπίσουμε μαζί με τους σοφούς Έλληνες της διασποράς τα σοβαρότατα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Αυτοί οι Έλληνες αποτελούν το μέγιστο συγκριτικό πλεονέκτημα, όπως ήδη ανέφερα, που διαθέτουμε. Θα είναι κρίμα να το αφήσουμε αναξιοποίητο. Μόνο αυτό φαίνεται ότι μπορεί, όχι απλά να μας σώσει, αλλά να αποτελέσει βάση για μια δημιουργική αναγέννηση της χώρας μας. Πιστεύω ακράδαντα σ’αυτή την μεθόδευση και είμαι βέβαιος ότι αν όλα γίνουν και οργανωθούν σωστά, θα απολαύσουμε όλοι μας, πολύ πιο γρήγορα απ’ό,τι πιστεύουμε, μια λαμπρή οικονομική και κοινωνική άνθηση.
Υπήρξα ένας αυτοδημιούργητος, πετυχημένος, επιχειρηματίας στη φτωχή μας χώρα, ήλθα στην Αθήνα δεκαπέντε ετών από το χωριό μου. Καμιά κληρονομιά δεν βρήκα, εκτός από τις σωστές αστικές αρχές της οικογενειάς μου για εντιμότητα, εργατικότητα και θετική προσφορά στην κοινωνία μας, όποια κι είναι αυτή. Άρχισα να εργάζομαι συγχρόνως με τις σπουδές μου και τελικά εργάστηκα ως εντεταλμένος Σύμβουλος και Διευθυντής για οχτώ χρόνια σε μια μεγάλη εταιρεία, στη πέτρινη δεκαετία του 1950. Έχοντας αποκτήσει πολύτιμη εμπειρία στην μεγάλη αυτή εταιρεία που λειτούργησε για μένα σαν μεγάλη σχολή μεταπτυχιακών σπουδών, τόλμησα κι έκανα δικές μου βιομηχανικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις με τα ελάχιστα οικονομικά μέσα που διέθετα και την πρόθυμη πολύτιμη βοήθεια και συνεργασία των “αφεντικών” μου στη μεγάλη επιχείρηση που εργάστηκα. Επέλεξα τομείς που τότε ήμουν πρώτος στη χώρα μας και φρόντιζα να είμαι και ο καλύτερος (first and best, όπως λένε οι Αμερικάνοι). Αν δεν ήμουν first and best, φρόντιζα να ήμουν different (διαφορετικός). Έχοντας όμως επίγνωση της καθυστερημένης τότε γνώσης της τεχνολογίας στη χώρα μας, φρόντιζα από την αρχή να εξασφαλίζω την τεχνογνωσία (know-how) με license agreements από προηγμένες χώρες του εξωτερικού. Έτσι, ήμουν σίγουρος ότι τα προϊόντα θα είναι ποιοτικά άριστα και ο τρόπος παραγωγής τους (μηχανολογικός εξοπλισμός, χρονικός σχεδιασμός κ.λπ.) ο πλέον παραγωγικός. Τίποτα δεν μου έλειπε από τα ηλεκτρόδια OERLIKON, τους ανοξείδωτους νεροχύτες FRANKE (οικιακούς και επαγγελματικούς), τα αλουμινόχαρτα SANITAS SANITAS, τα εξαρτήματα τηλεοράσεως VILEΧ (tuners και ενισχυτές). Ακόμα και το συγκρότημα έτοιμου σκυροδέματος (ΕΤ-ΜΠΕΤΟΝ) ήμουν ο πρώτος που το οργάνωσα στη χώρα, αφού μέχρι τότε οι οικοδόμοι φτιάχνανε σκυρόδεμα σε μπετονιέρες και το κουβαλάγανε στον ώμο τους οι εργάτες στα πηλοφόρια (όπως λέει και το τραγούδι). Ας σημειωθεί ότι, με τα προϊόντα των δραστηριοτήτων μου, όχι μόνο κάλυπτα το μέγιστο μέρος των αναγκών της χώρας, αλλά πραγματοποιούσα αρκετές εξαγωγές ακόμα και στις πλέον αναπτυγμένες χώρες, όπως στην Αμερική.
Αυτή λοιπόν, μπορεί να είναι η μεγάλη προσφορά των Ελλήνων της διασποράς, να εντοπίζουν αντικείμενα απασχόλησης με συγκριτικά πλεονεκτήματα, να παρέχουν το know-how και το θεωρητικό τρόπο υλοποίησης και ανάπτυξης μιας επιχείρησης με σύγχρονους μεθόδους. Η ιδιωτική πρωτοβουλία θα κινηθεί από μόνη της, αρκεί να έχουν αποσυρθεί τα εμπόδια που δυσκολεύουν μέχρι σήμερα την δραστηριότητά της (προπαντώς η υπάρχουσα νομοθεσία, να γίνει “φιλικότερη”).
- Πώς θα επιλεγούν οι προσκληθησόμενοι;
Σαν σενάριο αναφέρω οι επιλογές να γίνονται υπό την αιγίδα της Ακαδημίας Αθηνών για να αποφευχθεί όσο το δυνατό, η συμφεροντολογική επιλογή ημετέρων με πολιτικά ή άλλα κριτήρια. Μακάρι να βρεθεί καλύτερος τρόπος.
- Θα έρθουν οι προσκληθησόμενοι;
Είμαι βέβαιος ότι πρόθυμα θα ανταποκριθούν αν οι οικονομικοί και οι άλλοι όροι πρόσκλησης είναι λογικοί και δελεαστικοί. Με πολλούς που είχα τυχαία επαφές εξεδήλωσαν με ενθουσιασμό την πρόθεσή τους να βοηθήσουν τη Μητέρα Πατρίδα. Ειδικότερα, συνταξιοδοτούμενα πρόσωπα ηλικίας 65 ετών περίπου, θα μπορούσε να είναι ο κεντρικός στόχος της προσπάθειας. Είναι φορείς τεράστιων γνώσεων με πολύχρονη πρακτική εμπειρία, ενώ η φυσική τους κατάσταση είναι πολύ καλή και διατηρούν την ζωτικότητά τους για πολλά ακόμα χρόνια.
- Πώς θα λειτουργήσουν;
Αυτό φαντάζομαι θα το αποφασίσουν οι ίδιοι καλύτερα, αφού συγκροτήσουν μεταξύ τους ένα είδος μικρής, Συμβουλευτικής Βουλής, η οποία θα συνεργαστεί με την Ελληνική Κυβέρνηση και θα καταλήξουν σε μια συμφωνία που θα αναφέρει τη δικαιοδοσία τους και τις υποχρεώσεις τους. Αυτή η σμφωνία να εγκριθεί από την Ελληνική Βουλή και τότε να αρχίσει η μεγάλη προσπάθεια της ταυτόχρονης αντιμετώπισης των πολλών και μεγάλων προβλημάτων της χώρας και θα προσδιοριστούν αυτά σαν στόχοι της αποστολής τους.
Πρώτο, βασικό, μέλημα όλων μας φαντάζομαι ότι θα πρέπει να είναι η αλλαγή του κλίματος που επικρατεί σήμερα και η απόρριψη της απογοητευτικής ατμόσφαιρας που δημιουργήθηκε στην ζωή μας. Να βγάλουμε τις μπλερέζες που μας φόρεσαν, κυρίως τα μέσα ενημέρωσης (γιατί αυτά πουλάνε, ισχυρίζονται οι αρμόδιοι) και να προχωρήσουμε με αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στον Έλληνα που όταν χρειάστηκε και άντεξε τα δεινά αλλά και μεγαλούργησε.
- Από πού θα αρχίσουν;
Πρέπει να βιαστούμε πολύ. Να προχωρήσουν όλα συγχρόνως από τις διάφορες επιτροπές, αρμόδιες για κάθε θέμα. Και εξηγούμαι:
- Αναδιάρθρωση του Δημοσίου, όπως αναφέρθη, με ριζική και σύγχρονη αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας, απλούστευση των διαδικασίων, κ.λπ.
- Αναπτυξιακά προγράμματα και ταυτόχρονα στήριξη της απασχόλησης. Επειδή όμως, αυτά δεν αποδίδουν άμεσα, είναι σκόπιμο ίσως να επιδιωχθεί η ανεύρεση επιχειρηματιών από το διεθνή χώρο που θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν στη χώρα μας έργα αυτοχρηματοδοτούμενα. Λιμάνια, αεροδρόμια, εγκαταστάσεις αποθήκευσης και διανομών (logistics), τουριστικές εγκαταστάσεις, αγροτικές εκμεταλλεύσεις που γι’ αυτές προσφέρεται και το κλίμα μας (π.χ. θερμοκήπια για άνθη κυρίως τροπικών χωρών), η προώθηση συνδυασμών Σ.Δ.Ι.Τ., κ.λπ.
Είναι πολύ ωραίο σαν οικόπεδο η Ελλάδα μας.
Κινήσεις δηλαδή οι οποίες μπορούν να προσελκύσουν άμεσα σημαντική εισροή κεφαλαίων στην χώρα, ενώ συγχρόνως να αυξήσουν την απασχόληση. Αποκρατικοποιήσεις και άλλες μεταρρυθμίσεις είναι και αυτές απαραίτητες.
Η εισροή αυτή των κεφαλαίων, μαζί ίσως με την ήρεμη και σταδιακή αξιοποίηση της Κρατικής περιουσίας, η οποία μένει ανεκμετάλλευτη εν πολλοίς μέχρι σήμερα και ανέρχεται, όπως λένε, σε 300 δισεκατομμύρια Ευρώ, μπορεί να προσκομίσει ένα σεβαστό ποσό ίσως της τάξεως των 100 ή 150 δισεκατομμυρίων Ευρώ για ανακούφιση από τα αβάσταχτα σήμερα δάνειά μας.
Όμως “οι καιροί ου μενετοί”.
Πρέπει να κινηθούμε γρήγορα. Ας πετάξουμε λοιπόν τις μπλερέζες και ας σταματήσουμε την κλαψούρα. Ας σηκώσουμε τα μανίκια, όπως λένε κάποιοι πολιτικοί μας, και με αισιοδοξία και χαμόγελο να αρχίσουμε αμέσως.
“Μπορούμε” γρήγορα να αναγεννηθούμε.
Ας θυμώσουμε επιτέλους!!
Αυτά τα κράτη της Ε.Ε. που προχωρούν είναι αυτά που εκμεταλλεύονται κάποιο ή κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματά τους. Η Νορβηγία π.χ. τα πετρέλαια και σιδηρομεταλεύματά της, η Ολλανδία καλλιεργεί και εξάγει τροπικά φυτά και λουλούδια. Οι Γερμανοί ως πολύ εργατικοί και έχοντας καλούς ειδικευμένους τεχνικούς φτιάχνουν καλά μηχανήματα, τα οποία αθρόα εξάγουν κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, Κίνα, Ινδία, κ.λπ. Έτσι, έχουν τον αέρα και μας ειρωνεύονται με πάθος και κακία θα έλεγα, τα Γερμανικά έντυπα μέσα. Όπως π.χ. η γελοία κουτσομπολίστικη εφημερίδα BILD. Η εφημερίδα που νοσταλγεί και ονειρεύεται, όπως φαίνεται, το Ναζιστικό «uber alles» μας μισεί γιατί εμείς οι Έλληνες πολεμήσαμε νικηφόρα το φασισμό και καθυστερήσαμε τα Ναζιστικά (Γερμανικά) στρατεύματα να υλοποιήσουν το σχέδιο Barbarosa και έτσι τους πρόλαβε ο Χειμώνας του 1941.
«Αέραααα», λοιπόν ......
ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Ας μην αφήσουμε το άνθος της νεολαίας μας να γίνουν από ανάγκη μετανάστες σε χώρες του εξωτερικού. Ας φέρουμε τους Έλληνες δασκάλους πίσω στην χώρα μας για να δημιουργήσουμε μια καινούργια Ελλάδα.
